Sam is 7 en Sam is boos. Heel erg boos.

Niet om een reden waar jongens van zijn leeftijd vaak boos om kunnen zijn. Dat hij zijn kamer moet opruimen of naar bed moet als hij nog lang niet moe is. Nee, deze keer is hij boos om een legitieme reden. Er is hem namelijk onrecht aangedaan, voor het eerst in zijn leven.

Al een tijdje speelden wij met het idee om ons huis te verkopen en op zoek te gaan naar een mooi vrijstaand huis. Zo’n huis waar onze 3 jongens avonturen zouden kunnen beleven in de tuin, waar ze meer ruimte zouden krijgen om zich te ontwikkelen. Waar ze uitgelaten elk hoekje en gaatje kunnen verkennen en met pikzwarte nageltjes weer binnenkomen voor het eten.

We zochten overal, maar vooral buiten de stad waar dit soort woningen een stuk betaalbaarder is.

En we vonden! Op 25 minuten rijden van de stad stond een woonboerderij die aan al onze wensen voldeed. Binnenin een zee van ruimte en een prachtige tuin rondom. Ons droomhuis!

Het leek haast te mooi om waar te zijn toen ons bod ook nog eens meteen werd geaccepteerd. En dat was ook zo. Uit het bouwkundig rapport bleek dat de verkopend makelaar en de verkoper zelf behoorlijk wat puntjes hadden verzwegen. En al die puntjes samen zorgden er voor dat onze droom redelijk hard in duigen viel.

Ik vertelde dit aan mijn oudste zoon, die een paar weken daarvoor al een slaapkamer voor zichzelf had uitgezocht en besproken. Die de trampoline in de tuin al uitgebreid had getest met zijn jongere broer. Die zichzelf ook al die avonturen al had zien beleven in de tuin van ons voormalige droomhuis.

En toen werd Sam dus heel boos. Stampvoetend, huilend en bijna onredelijk boos.

Na een flinke huilbui bedaarde hij een beetje, keek me met zijn betraande, diepbruine ogen aan en vroeg me die onbeantwoordbare vraag: “Waarom heeft die meneer tegen ons gelogen mama?”.

Ik heb hem, mijn eigen tranen bedwingend, geprobeerd uit te leggen dat niet iedereen altijd eerlijk tegen hem zal zijn. Dat er helaas mensen in zijn leven zullen langskomen die tegen hem zullen liegen, hem oneerlijk zullen behandelen en zijn vertrouwen zullen schaden.

That’s life, helaas. Ik had hem er alleen nog zo graag langer voor willen behoeden..